Атайымдың һөнәре матур һөйләү, яҙыу булды

Атайымдың һөнәре матур һөйләү, яҙыу булды. Минең хәтеремдә ул шулай ҡалған: мин йоҡлап китәм, ул эшләп ултырған була, уянып китһәм, инде тағы эшкә тотонған... Мин кәләш алғас, ҡатыным уның кабинетын йыйыштырған... Атайым бер мәл аптырап шаҡ ҡатып тора: “Бында кем тәртипһеҙлек ойошторған?” – тип. Ҡатыным тегенең ҡағыҙҙарын болғап бөткән шул. Атайыма бер-ике аҙна кәрәк булды тегеләрҙе яйға һалыуға. Компьютер ингәс, унда эшләргә оҫтарып алды. Мин заман техникаһын әле белеп етмәйем, ә атайым бөтәһен дә белә ине. Рәссам булырға ла хыялланған, шуға миңә ошо ойотҡоно һалды. Атайымдарҙың ғаиләһендә бөтәһе лә йор һүҙле, сәсән телле – Бибикамал инәйем хатта шағир-импровизатор булған. Атайыбыҙҙың ата-әсәһе Мөхәмәтвәли менән Нурикамал Сөләймәновтар йыр-моңға маһир, оҫта булған. Олатайыбыҙ төртмәле шаян таҡмаҡ әйтһә, өләсәй шунда уҡ таҡмаҡлап яуап биргән. Тамырҙар, шөкөр, һутлы, моңло. Атайым бәхетле: 60 – 80-се йылдарҙа фольклор экспедициялары ойоштороп, халҡыбыҙҙың ҡиммәтле хазинаһын һаҡлап алып ҡалыуға, инде баҡыйлыҡҡа күсеп бөткән инәй-бабайҙарҙан ауыҙ-тел ижадын яҙып алып ҡалыуға өлгәшкән. Улар быуынына беҙ ошо баһаһыҙ байлыҡты беҙгә, киләсәк быуындарға еткергән өсөн рәхмәтле булырға тейеш!