Берәй нимәне шаштырып, йә “Алла бирһә” һүҙбәйләнешен ҡушмай һөйләп ташлаһам, әсәйем мине гел тыя килде:
Урта йәштәрҙәге ирҙе ерләүҙә ҡатнаштым. Зыяраттан сығыр саҡта бер йәш егет уйламаған иләмһеҙ һүҙ әйтеп белекһеҙлек күрһәтте:
– Инде кемде ерләрбеҙ икән? Сиратта йәше еткән Фәттәх ҡарт инде. Башҡа кеше юҡ!
Бер аҙна үттеме-юҡмы, аварияла һәләк булып ҡалған егетте ерләнек. Көфөр хәбәр һөйләгән теге егетте. Нисә йыл үтте, Фәттәх ҡарттың һаман да һин дә мин тереклек итеп ятҡан көнө, ары ла уға бына ошолай имен-аман ғына йәшәргә яҙһын. Иртәгә ни булырын беребеҙ ҙә әйтә алмайбыҙ. Хыялыбыҙҙа ҡом өйөмөнән хан һарайы төҙөйбөҙ ҙә ул, әммә уның теләһә ниндәй мәлдә ишелеп төшөп ҡабаттан ер менән тигеҙләнеү ихтималлығы ла бар бит әле. Иртәгәге көндө кем беҙгә вәғәҙәләй ала? Хоҙай Тәғәләнән башҡа бер кем дә!
Шуға әлеге мәлдең, әлеге минуттың, хатта күҙ асып йомған мәлдең ҡәҙерен беләйек, күктә балҡыған ҡояшҡа, иҫкән елгә, япраҡтарҙың ҡыштырҙауына, йәиһә ап-аҡ ҡарҙың яуыуына кинәнеп, ҡыуанып, барына шөкөр ҡылып йәшәйек Ә иртәгә? Әйҙәгеҙ, аша төшөп көфөр хәбәр һөйләмәй торайыҡ әле.
Хәйҙәр ТАПАҠОВ.