- Оҙон еңле күлдәк кей ҙә, бетеүҙе беләгеңә бәйләп йөрөт. Ошо тоҙҙо
һыуға һалып ирет тә бит-ҡулыңды сай. Ауырыуың китер, әммә һин бында тағы килерһең әле, - ти. Йәш ҡатынды оҙатҡанда: “Артыңа әйләнеп ҡарама, килгән юлыңдан ҡайтма”,- тип оҙатып тороп ҡала.
Райхана апай, ысынлап та, йүнәлә. Нисек һауығыуы тураһында берәүгә лә һөйләмәй, әммә ғүмере буйы күңел түрендә Мөжәүир хәҙрәткә рәхмәтле булыу хисе һаҡлай.
Икенсе тапҡыр барыуы тормош иптәше Ирек менән бәйле. Ирек ағай “тәмәжник” була. Уның көнө-төнө тәмәке тартыуынан тамам биҙрәгән ҡатын сараһыҙҙан халыҡ табибына мөрәжәғәт итә.
- Көнөнә бер пачка “Беломор-канал”ды тартып бөтә, төнөн тағы
шул тиклем көйрәтә. Запас тәмәке, шырпыны күп итеп алып ҡуя. Һаулығын да уйламай. Йөҙәтте тартыуы, - тип хәлен һөйләп бирә һәм өшкөртөргә тип үҙе менән алып килгән бер пачка папирус менән бер ҡап шырпыны сумкаһынан алырға итә. Олатай быны күреп, ҡәтғи тауыш менән:
- Күҙемә күрһәтмә ул нәрҫәне, -ти. – Һинең әйләнеп ҡайтыуыңа ирең тартыуын ташлаған булыр.
- Ысынлап та өйгә ҡайтып инһәм, ни күҙем менән күрәйем, - ти Райххана апай. -Ирегем теге запасҡа алған тәмәкеләрен бөртөкләп һындырып, иҙәнгә ырғытып ултыра. Шунан үҙе үк, ҡабат тартмайым, тип тышҡа сығарып түгеп ҡуйҙы. Бындай уҡ мөғжизәне көтмәгәйнем, иҫем-аҡылым китте. “Эй, олатай, был тиклем дә ҡөҙрәтле булырһың икән!”, - тим, күҙемдән йәш аға. Аллаһы Тәғәләмә мең рәхмәт, ошондай ғилемсе әүлиә менән осратты, тим, белгән доғаларымды уҡып, бағымсыма рәхмәттәр уҡыйым. Бығаса рәтһеҙ-сиратһыҙ ғына йәшәп ята инек, ошо хәлдән һуң иремдең холҡо ла һәйбәт яҡҡа үҙгәрҙе. Быны ла олатай ҡөҙрәте тип аңланым. Нисек барыһын күреп торалыр, ҡайҙан кешенең ни уйлағанын, ни эшләгәнен беләлер, быныһы беҙгә мәңгелек сер булып ҡалды инде.
Ошо хәлдәрҙән һуң Райхана апай кешеләргә Мөжәүир хәҙрәт тураһында гел һөйләп йөрөй башлай. Бик күптәр Манһыр әүлиәһенә барып һауығып ҡайта. Бәүелен тота алмаған балалар йүнәлә. Буйға ҡала алмаған бер таныш ҡатыны бағымсыға барып күренеп ҡайтҡандан һуң бер-бер артлы өс ир бала таба.
Райхана апайҙың әсәһе башы ауыртып йонсоған була, йыш ҡына танауы ҡанай. Больницаларға ла йөрөгөһө килмәй Миңнеямал апайҙың.
- Етмешкә еткәнмен, инде Аллаһ йортона барырға ваҡыттыр,- ти ҙә
йөрөй бирә. Йәйҙең матур бер көнөндә, ай-вайына ҡуймай, Райхана әсәһен Манһырға алып китә. Олатай уларҙы көтөп, ҡапҡа тышына сығып ҡаршы ала:
- Миңнеямал, һиңә донъянан китеү тураһында уйларға иртәрәк. Һин
кешеләргә кәрәкһең, - ти уға барыһын белеп, күреп торған бағымсы. - Ерҙәге тәғәйенләнешең - кендек инәһе булыу; ифрат сауаплы эш башҡараһың. Ҡулы арты еңел тип, барыһы ярата, Ҡөрьән уҡырға, йыназаларға ла һине саҡырып торалар икән. Тотҡан юлыңдан тайпылма. Иншалла, ауырыуыңдан төҙәлерһең, тағы әллә нисәмә балаға кендек инәһе булырһың.
Мөжәүир хәҙрәт Миңнеямал апайға бетеү яҙып бирә, алып барған тоҙон өшкөрә.
Райхана апайҙың әсәһе баш ауыртыуынан ҡотолоп, Аллаһтың биргәненә шөкөр, ҡәҙер-хөрмәттә генә йәшәп, туҡһанға етеп үлә. Олатай бетеүен, йәнендәй һаҡлап, гел эргәһендә генә йөрөтә. Бағымсының исемен мәңге теленән төшөрмәҫ була. “Иң беренсе – Аллаһ, унан – ата-әсәм, өсөнсөһө - Аллаһ рәхмәте менән Еребеҙгә килгән изге Мөжәүир”, - тип ололоҡлай ул хәҙрәтте. Балаларына ла хәҙрәт бетеүен ҡәҙерләп һаҡларға ҡуша.
Райхана апай яулығын сисеп, үрмесенән бетеүен алып күрһәтте:
- Был бетеүгә хәҙер алтмыш биш йыл. Олатай ҡушҡас, әсәйем дә
әйтеп ҡалдырғас, уны эргәмдән ебәргәнем юҡ. Әллә күпме юл мажараларына дусар булынды, Хоҙайым һаҡлап алып ҡалды, иншалла.
Донъя күргән, дин юлын үҙ иткән, намаҙҙарын ҡалдырмаған Райхана
апай менән һөйләшеү күңелле. Йәше оло булыуға ҡарамаҫтан хәтере яҡшы, аҡылы камил. Миңә айырыуса уның изгелектең ҡәҙерен белеүе оҡшаны. Күпте күргән, күпте кисергән был апайға шуға ла Аллаһ ҡартлыҡ бәхете биргәндер. Ғүмерегеҙ хәйерле, бәрәкәтле булһын, ике донъя рәхәтен татып, әсәйегеҙ Миңнеямал кеүек һеҙгә лә ҡәҙер-хөрмәттә йәшәргә яҙһын, Райхана Муллағәли ҡыҙы! Әмин!
Лира Яҡшыбаева.